Quae duo sunt, unum facit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Duo Reges: constructio interrete. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Itaque his sapiens semper vacabit.

Sed tamen nonne reprehenderes, Epicure, luxuriosos ob eam
ipsam causam, quod ita viverent, ut persequerentur cuiusque
modi voluptates, cum esset praesertim, ut ais tu, summa
voluptas nihil dolere?

Quem enim ardorem studii censetis fuisse in Archimede, qui
dum in pulvere quaedam describit attentius, ne patriam
quidem captam esse senserit?

Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Bork Non est igitur voluptas bonum. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Invidiosum nomen est, infame, suspectum.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Dici enim nihil potest verius. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

• Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
• Ut id aliis narrare gestiant?
• Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.
• Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Quid enim?

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;

Si longus, levis;

Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur.

Bork

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Immo videri fortasse.

Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.

1. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
2. Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.

At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu.